Surowe rycary

Mennicę w KBK zamówiliśmy w czerwcu 2015 roku. Była jedną z atrakcji otwarcia. Rycary miały być walutą komplementarną, za którą można było dostać jakieś przysmaki z Kresów. Szybko jednak okazało się, że nie stać nas na wyjazdy i zakupy. No i tak koncepcja umarła. Później co prawda rycar odżył, ale w formie cyfrowego tokenu. Mennica więc wciąż kurzyła się w magazynie. Ostatnio przeniosłem ją do przedsionka. Będzie można na niej wybić sobie rycary jako pamiątkę. Paradoksalnie jednak dzieje się to w momencie, kiedy w drodze są nowe rycary - ceramiczne.

Dlaczego monety z gliny? Powody są trzy:

• po pierwsze stare (metalowe) rycary nie mają klucza KBK,
• po drugie krążki mennicze są bardzo drogie i chcę poprzestać na tych, które mamy na stanie,
• po trzecie glina daje większe możliwości modyfikowania wzorów.

I tak mając do dyspozycji różne stemple byłem w stanie wyprodukować aż 4 nominały: 1 (I), 2 (II), 3 (III) i 5 (V) rycarów.

Na załączonych zdjęciach są monety z pierwszej partii. Możliwe, że wprowadzę jeszcze jakieś modyfikacje. Brakuje mi szczególnie daty. Na więcej nowych elementów (szczególnie jakieś napisy) raczej nie będzie już miejsca.

Pomysł na gliniane tokeny wpadł mi do głowy dość przypadkowo. Po prostu bawiłem się stemplem podczas produkcji magnesów i wyszedł mi krążek przypominający monetę. Potem jednak okazało się, że na ten sam pomysł wpadli już Japończycy, którzy w 1945 roku w obliczu braków materiałowych produkowali monety z gliny.