Brave People of the Period - Dönemin Yiğit İnsanları ( EN-TR)

Hello,

Some years have events, stories and adventures or trends that have made a new beginning with that period. When we look back, we remember the things that were done during that period with longing and a little bitter pain. When it comes to mind, there are times when we have difficulty falling asleep at night. Or when we get lost in thoughts that bother us, our old memories are refreshed. We remember our old days mostly with the adventures that started in the neighborhoods where we played football when we were little. In fact, when we relive that moment, we can even get caught up in emotional moments.

Merhabalar,

Bazı yılların döneme damgasını vuran olayları, hikayesi ve o dönemle yeni bir başlangıç yapmış serüvenleri ya da akımları vardır. Geriye dönüp baktığımızda, o dönemde yapılanları özlemle ve biraz da buruk acılarla hatırlarız. Aklımıza geldiğinde bazı geceler uykuna dalmakta güçlük çektiğimiz anlar olur. Ya da içimizi sıkan düşüncelere daldığımızda, eski anılarımız tazelenir. En çokta küçükten top oynadığımız mahalle aralarında başlayan maceralarla eski günlerimizi hatırlarız. Hatta o anı tekrar gözümüzün önünde canlandırdığımızda duygular anlara bile kapılabiliyoruz.

Perhaps we miss this longing not because it is beautiful or ugly but because we cannot live it again. We used to be children. We had innocent feelings. Our expectations from the future had not yet been shaped. We were running after events that were games and still brought a pinch of smiles, without rushing with ambition and effort. I lived a childhood where I was among those who sat on the side of the road with the mind of three or four children and told what brands the cars passing by were.

Bu özlemi belki de, güzel ya da çirkin olduğundan değil de bir daha yaşayamamaktan özlüyoruz. Eskiden çocuktuk. Masum duygularımız vardı. Gelecekten beklentilerimiz henüz şekillenmemişti. Hırs ve çaba içerisinde koşturmadan içinde oyun olan ve yine içinde bir tutam gülümseme yaşatan olayların peşinden koşuyorduk. Üç dört çocuk aklıyla yol kenarında oturup, yoldan geçen arabaların hangi markalar olduğunu söyleyenler içinde olduğum bir çocukluk yaşadım.

Every person has a memory they have experienced in the past and miss. Let me write down the ones that come to mind.
_ When we came home after class, I would immediately take off the black apron that made me soaked and spend the energy I couldn't use at school by playing football outside on the green grass.
_ On the last day of the week, I would put the remaining money from my pocket money I received from my father into a piggy bank with a small round bear pattern.
_ On New Year's Eve, my father would take my and my siblings' favorite chocolates, secretly hide them and bring them out at night and give them to us.
_ When my father bought us a bicycle and we used it every hour between our siblings, it was my turn.
_ During my university years, after intensive exams, we would all gather together in the single-person house I stayed in and continue our play parties until the morning.

Her insanın geçmişte yaşadığı ve özlem duyduğu mutlaka bir anısı vardır. Aklıma gelenleri yazayım.
_ Ders bitip, eve geldiğimizde, beni sırık sırılsıklam yapan siyah önlüğü hemen çıkarıp, okulda tüketemediğim enerjimi, dışarda yeşil çimenlerde futbol oynayarak harcıyor olmam.
_ Haftanın son günü babamdan aldığım harçlığımdan artan parayı, yuvarlak küçük ayı desenli kumbaraya atıyor olmam.
_ Yılbaşı gecelerinde babamın, benim ve kardeşlerimin en sevdiği çikolataları alıp, gizlice saklaması ve gecenin bir saatinde onları ortaya çıkarıp bize vermesi.
_Babamın bize aldığı bisikleti, kardeşlerimiz arasında bir saat arayla kullandığımızda, sıranın bana gelmesini yaşıyor olmam.
_ Üniversite yıllarında, yoğun geçen sınav sonrası, kaldığım tek kişilik evde, hep beraber toplanıp, oyun partilerini sabaha kadar sürdürmemiz.

Most of us say that the old holidays were better. Before the pandemic, our social life seemed to be more colorful and joyful. Especially those living in Istanbul feel more nostalgic for the past and a little bit of history. We feel pain for the things we had in the past but that have passed from our lives over time. This could be someone we love very much, or an item we find very valuable.

Çoğumuz eski bayramların daha güzel olduğunu söylüyor. Pandemiden önce sosyal hayatımız sanki daha renkli ve neşeli geçiyordu. Özellikle İstanbul'da yaşayanlar geçmişin ve biraz da tarihin o ince dokusuna daha çok özlem duyuyor. Geçmişte sahip olduğumuz ama zamanla hayatımızdan akıp giden şeylerden acı duyarız. Bu çok sevdiğimiz biri de olabilir, ya da çok değerli gördüğümüz bir eşyamız da olabilir.

"There is no worse longing than longing for something that never was."
-Joaquın Sabina-

"Asla olmamış bir şey için özlem duymaktan daha kötü bir özlem yoktur."
Joaquin Sabina

Years later, you come to the streets of the first house you lived in. You walk around. You must have felt a sense of pain when you saw that the bakery where you used to admire the hot bagels every weekend was demolished and turned into a shop selling sports equipment. As I walked through these streets and neighborhoods, the old people had vineyards and gardens. They would work in the gardens in front of the houses. Even when we went to the village on vacation, they would either look after the animals in the fields until the evening or water the fruits and vegetables in the fields.

Yıllar sonra, oturduğunuz ilk evin sokaklarına geldiniz. Etrafı dolaşıyorsunuz. Her hafta sonu sıcak simitlerine hayran kaldığınız fırının yıkılıp, yerine spor malzemeleri satan bir dükkana dönüştüğünü gördüğünüzde acı hissi hissetmiş olmalısınız. Ben bu sokaklarda ve mahallelerde gezerken, eski insanların bağ ve bahçeleri vardı. Evlerin önünde bahçede çalışırlardı. Hatta tatilde köye gittiğimizde akşama kadar tarlada ya hayvanlara bakarlardı ya da tarladaki meyve ve sebzeleri sularlardı.

Every sunrise in the village or the neighborhood we lived in would start with hope and peace. Every day that started, everyone had a strong heart and a strong body. There were local people who did not complain about working and making an effort. I miss the people of a period when people created their own music and found joy in the folk songs that came out of their hearts. They were creating the permission for artistic values ​​that would perhaps take shape in the future with the tongue twisters and folk songs they had stuck to their tongues.

Köyde ya da oturduğumuz mahalle de doğan her güneş, bir umutla ve huzurlu doğmaya başlardı. Başlayan her günde herkesin güçlü yüreği, kuvvetli bedeni olurdu. Çalışmaktan ve çaba sarf etmekten şikayet etmeyen yöre halkları vardı. Halkın kendi müziğini kendi yarattığı, bağrından çıkan türkülerle neşe bulduğu bir dönemin insanlarını özlüyorum. Diline dolamış olduğu tekerleme ve manilerle ilerde belki de şekillenecek olan sanatsal değerlerin iznini oluşturuyorlardı.

One of the most beautiful moments that made us miss the old life was the stance, attitude, sincere approach and helpful spirit of the street vendors while walking on the street. From the bagel seller to the milkman, they all had a value and a special feature.

Eski hayatı bize özlettiren en güzel anlardan biri de sokakta gezerken, seyyar satıcıların duruşu, tavrı, samimi yaklaşımı ve yardımsever ruhuydu. Simitçiden tutun da sütçüye kadar, hepsinin bir kıymeti ve özelliği vardı.

Most people in the past consumed what they produced themselves. Every work produced with sweat brought inner peace. Especially in the heavy winter months, even the smoking chimneys among the whiteness covering the roofs after the flaky snow showed that the society was a whole.

Eski dönemlerdeki insanların çoğu kendi ürettiklerini kendileri tüketirlerdi. Alın teri ile üretilen her işin bir iç huzur getirisi vardı. Özellikle yoğun kış aylarında lapa lapa karın ardından çatıları kaplayan beyazlıkların arasından tüten bacalar bile toplumun bir bütün olduğunu gösterirdi.

When we look at the current period, maybe the impossibilities were more, but in those days, when everyone supported each other and helped each other, they could turn the difficulties of life into happiness. Stay with love...

Şimdiki döneme baktığımızda belki imkansızlıklar daha fazlaydı ama, o gün herkes sırt sırta verdiğinde, birbirine yardımcı olduğunda hayatın zorluklarını mutluluğa çevirebiliyorlardı. Sevgiyle kalın...