Wednesday Walk – In the Silence of the Park (Eng-Tr)

On my way to work, there’s a small but peaceful park I often pass by. Today, I chose to walk through it again. The gentle breeze welcomed me as I stepped under the trees. The burning heat of summer had finally faded, leaving behind the perfect in-between weather—not too hot, not too cold. The sky was a clear shade of blue, with soft white clouds drifting lazily. In moments like this, you can almost forget the city’s chaos and noise, even if just for a little while.

At the center of the park stood an elegant fountain. Children were playing nearby, while bicycles rested quietly on the side. People sat on benches, savoring the silence as if it were a rare treasure. The sound of laughter from the playground blended beautifully with the calmness of the greenery, creating an atmosphere of serenity. It’s often these simple details—the ones we overlook—that bring the deepest sense of peace.

Close to the park, there was a small mosque. I stepped inside the courtyard and sat for a while. The cool shade by the fountain, the sound of flowing water, and the way the shadows fell on the stone floor filled me with tranquility. Mosque courtyards carry a timeless calmness, a reminder of continuity and stillness that survives amidst the busyness of modern life.

The city around me is crowded and restless, with resources like water consumed at an alarming rate. Rain is something we urgently need, not only for the earth but also for our spirits. I caught myself thinking about my own routine—I haven’t gained any weight, but I haven’t been able to lose any either. These Wednesday walks help me, yet I know I should add evening walks to my schedule to regain balance.

Today’s walk reminded me of a simple truth: to breathe again in the midst of chaos, all it takes is a few steps. The silence of a park, the calm of a mosque courtyard, and the clarity of the sky are enough to refresh the soul. We don’t need distant escapes to lighten life’s weight. A small park, a couple of trees, a touch of silence, and our steady footsteps—sometimes that’s all we really need. 🌿

Türkçe

Çarşamba Yürüyüşü – Parkın Sessizliğinde

Sabah işe giderken yolumun üzerinde küçük ama huzurlu bir park var. Bugün de yolumu oradan geçirdim. Ağaçların arasından yürürken hafif serin bir hava karşıladı beni. Yazın kavurucu sıcakları geride kalmış, ne üşüten ne de bunaltan o en güzel havalar gelmişti. Gökyüzü masmavi, bulutlar beyaz bir yumuşaklıkla süzülüyordu. İnsan böyle bir manzarada yürürken şehrin kalabalığını, gürültüsünü kısa süreliğine de olsa unutuyor.

Parkın ortasında görkemli bir çeşme vardı. Çevresinde çocuklar oyun oynuyor, bisikletler yan yana dizilmişti. Banklarda oturan insanlar sessizlikle doğanın tadını çıkarıyordu. Çocuk parkından gelen kahkahalar, yeşil alanın dinginliğiyle birleşince ortaya tarifsiz bir huzur çıktı. Bazen hayatın telaşında fark etmediğimiz küçük ayrıntılar, insanın içini en çok rahatlatan şeyler oluyor.

Parkın hemen yakınında küçük bir cami vardı. İçeriye girip kısa bir süre avluda oturdum. Şadırvanın yanındaki serinlik, akan suyun sesi ve taş zemine vuran gölgeler bana çok iyi geldi. Cami avlularının huzuru, insana geçmişten bugüne taşınan bir dinginliği hatırlatıyor. Şehirde koşuşturan onca insanın arasında saklı kalmış bir sığınak gibiydi burası.

Şehir kalabalık, gürültü bitmiyor, üstelik çok fazla su tüketiliyor. Bu yüzden acilen yağmura ihtiyaç var. Belki de yağmurun kokusu, gökyüzünden dökülen serinliği hepimize iyi gelecek. Bir süredir kilo almamış olsam da veremiyorum da; spor konusunda biraz daha disiplinli olmam gerektiğini fark ediyorum. Çarşamba yürüyüşleri bana iyi geliyor ama sadece onlarla sınırlı kalmamalı. Akşam yürüyüşlerini de hayatıma dahil etmemin zamanı geldi.

Bugünkü yürüyüş bana şunu hatırlattı: Bazen şehrin karmaşasında nefes alabilmek için sadece birkaç adım atmak yeterli. Bir parkın sessizliği, bir cami avlusunun huzuru, gökyüzünün berraklığı insanı yeniliyor. Hayatın ağırlığını hafifletmek için aslında çok uzaklara gitmeye gerek yok. Küçük bir park, birkaç ağaç, biraz sessizlik ve adımlarımız… Hepsi bir araya geldiğinde ruhumuzu tazelemeye yetiyor. 🌿