Reuniting After a Long Time (Eng-Tr)

It had been years since we had last come together. Everyone had taken different paths, living in different cities and building their own lives. Yet, the warmth of our university friendship finally brought us back. They had already met on Friday, and I had been following their posts on social media. I secretly contacted only one of them and decided to surprise the rest. Right after work, I rushed to Üsküdar. They were visiting the Maiden’s Tower, while I waited at the pier. Their surprise and joy when they saw me were simply unforgettable.

Catching Up at the Üsküdar Seaside

After the first hugs, laughter, and emotional moments, we took a walk along the Üsküdar seaside. With the calm evening air and the fresh breeze of the Bosphorus, our conversations grew deeper. It felt as if no years had passed, as if we had never been apart. As the sun set and painted the sky, we were reminded of the many colors of our friendship.

Later, we decided to go to one of our friend’s homes. We took the metro, tired but filled with excitement. By the time we arrived, we were starving. Our friend, who is of Uzbek origin, had prepared a special meal: Uzbek pilaf and samsa, a delicious pastry. Despite the late hour, we enjoyed the food with great appetite. The conversations continued endlessly—some of the girls stayed up until morning. I, however, surrendered to sleep around 1 a.m.

A Morning Full of Warmth

The next morning began with a lovely breakfast table. Hot tea accompanied our endless conversations, and the warmth of homemade flavors made the atmosphere even more special. Time passed quickly, and none of us realized how the hours flew by. It was one of those mornings you wish could last forever.

When it was finally time to leave, it wasn’t easy. I had another friend to meet that day, but saying goodbye felt heavy. We promised to meet more often, especially those of us who live in Istanbul. In fact, only myself and the friend who hosted us live here—the others had traveled all the way from Van, Muş, and Bursa. That made this gathering even more meaningful and precious.

The Power of Friendship

This reunion reminded me once again that true friendship knows no distance or time. In the chaos of daily life, it’s easy to forget the value of these bonds. But a few hours together are enough to wash away all the tiredness of life. This gathering truly refreshed my soul and reminded me of the priceless treasure we call friendship.

Turkish

Uzun Bir Aradan Sonra Yeniden Buluşma

Uzun yıllar boyunca bir araya gelememiştik. Herkes farklı şehirlerde, farklı hayatların içinde yol alıyordu. Ancak bir gün, üniversite yıllarından kalma dostluğun sıcaklığı bizi yeniden bir araya getirdi. Onlar cuma günü buluşmuştu, ben ise sosyal medyadan paylaşımlarını görüyordum. İçlerinden sadece biriyle haberleştim ve küçük bir sürpriz yapmaya karar verdim. İşten çıkar çıkmaz soluğu Üsküdar’da aldım. O sırada onlar Kız Kulesi’ne çıkmışlardı, ben ise rıhtımda onları bekliyordum. Beni gördüklerinde yüzlerindeki şaşkınlık ve sevinç tarifsizdi.

Üsküdar Sahilinde Hasret

İlk sarılmalar, kahkahalar ve mutluluk dolu dakikaların ardından, hep birlikte Üsküdar sahilinde yürüyüşe çıktık. Akşamın dinginliği ve Boğaz’ın serin rüzgârı eşliğinde sohbetimiz derinleşti. Sanki yıllar aradan hiç geçmemiş gibi birbirimizi anılarla, esprilerle ve içtenlikle tamamladık. Gün batımı gökyüzünü boyarken biz de dostluğumuzun renklerini yeniden hatırlıyorduk.

Sonrasında içimizden birinin evine gitmeye karar verdik. Metroya bindik, yorgun ama heyecanlıydık. Hepimiz çok acıkmıştık. Özbek asıllı arkadaşımız, bizler için özel bir sofra hazırlamıştı: Özbek pilavı ve samsa adında nefis bir börek. Gecenin ilerleyen saatlerinde, yorgunluğa rağmen, iştahla yedik. Sohbet öyle koyuydu ki, bazı arkadaşlar sabaha kadar uyanık kaldı. Ben ise gece 1 sularında uykunun tatlı davetine karşı koyamadım.

Kahvaltıyla Taçlanan Sabah

Yeni gün, güzel bir kahvaltı masasında başladı. Çaylarımızdan yükselen buhar, sohbetlerimize eşlik ediyordu. Kahvaltının sıcaklığı, bir önceki gecenin enerjisini devam ettirdi. Sohbetlerimiz hiç bitmesin istercesine, zamanın nasıl geçtiğini anlamadık.

Ayrılık vakti geldiğinde ise işler zorlaştı. Benim başka bir arkadaşımla buluşmam gerekiyordu. Vedalaşmak kolay olmadı, çünkü yeniden buluşmanın verdiği mutluluk bir yana, ayrılık yine biraz hüzün getirdi. İstanbul’da yaşayanlarla daha sık görüşme sözü vererek ayrıldık. Aslında aramızdan sadece ben ve evinde kaldığımız arkadaşımız İstanbul’daydık; diğerleri Van, Muş ve Bursa’dan gelmişti. Bu da buluşmamızı daha anlamlı ve kıymetli kılıyordu.

Dostluğun Gücü

Bu buluşma bana bir kez daha gösterdi ki; gerçek dostluk mesafelerden, yıllardan etkilenmiyor. İnsan bazen hayatın koşturmacası içinde bu bağların kıymetini unutuyor. Oysa birlikte geçirilen birkaç saat bile tüm yorgunluğu alıp götürebiliyor. Bu buluşma bana çok iyi geldi; hem ruhumu tazeledi hem de dostlukların paha biçilemez değerini bir kez daha hatırlattı.