I don't know if this happens to you too, but sometimes I feel very overwhelmed. In such situations, I don't know what to do. Generally speaking, this doesn't happen all the time because I am an optimistic person in life. After some events I experienced, I realized the value of routine. Today, I will talk about what I did to deal with this. It will be a rant-filled daily post.

Since I’ve been used to living alone for a very long time, I can have issues when I visit my family. If you were born in Turkey before the 2000s, your family doesn’t really respect your personal space. The door suddenly opens, and your mother or father walks into the room and starts doing something. I never used to mind this, but now, because I'm used to living alone, it feels very strange. I host a show about Hive (To Hive with Incublus). Sometimes, when I'm chatting with people, they walk into the room and start talking to me, and I have to ask them to be quiet. Yet when they see me speaking English, they should realize I’m busy with something. Because I do this every Friday xd Fortunately, the new generation of parents is more considerate. They knock on the door or send a message to ask if I’m available.

Long story short, sometimes having my space invaded like this overwhelms me, and I just want to be alone. Besides that, the sheer volume of daily tasks is also exhausting me. To get over this, I went for a walk the other day and felt much better. I go to places where no one is around, sit down, and spend time with myself. I put my phone on silent and dive into deep thoughts. I have plenty of time to think about my life, the decisions I’ve made, and the things I need to fix. Usually, a few hours are enough. Afterward, I feel much better.

Yesterday, I went for a walk like that. I bought an ice cream and walked while thinking. I tried to take pictures along the way. I think the view of the village is nice. It looks a bit crowded, doesn't it? I don't know why they built the houses so close together; there are too many houses next to each other. In the Black Sea region, houses are very far apart. Everyone has built their house next to their garden. It could be a cultural difference. Both have their advantages and disadvantages.

The place I went to was surrounded by nature. In the greenery, with clean air, people can think more comfortably. I should do this walk more often, so I can get rid of it before this inner turmoil comes.

Anyway, thank you for reading. This was a bit of an odd post. I talked about a lot of different things. What do you do when you feel overwhelmed? Some people sleep, others prefer to play games. Maybe your ideas could help me. See you in the next post!

TR

Size de oluyor mu bilmiyorum ama bazen kendimi çok bunalmış hissediyorum. Böyle durumlarda ne yapacağımı bilmiyorum. Genel olarak, hayatta optimistik bir insan olduğum için bu sürekli yaşanmıyor. Yaşadığım bazı olaylardan sonra rutinin değerini anladım. Bugün bununla baş etmek için neler yaptığımdan bahsedeceğim. Rant dolu günlük bir post olacak.

Çok uzun süredir yalnız yaşamaya alıştığım için ailemin yanına geldiğimde problem yaşayabiliyorum. Türkiye'de 2000'li yıllardan önce doğduysanız aileniz sizin kişisel alanınıza pek saygı göstermiyor. Kapı bir anda açılır ve anneniz ya da babanız odaya girip bir şeyler yapmaya başlar. Bunu eskiden hiç önemsemiyordum ama yalnız yaşama alışkanlığım yüzünden artık çok garip hissediyorum. Hive hakkında yönettiğim bir şov var(To Hive with Incublus). Bazen insanlarla sohbet ederken odaya girip benimle konuşmaya başlıyorlar ve onlara sessiz olmalarını söylemem gerekiyor. Oysa benim İngilizce konuştuğumu gördüklerinde bir şeylerle meşgul olduğumu anlamaları gerekiyor. Çünkü her Cuma bunu yapıyorum xd Neyse ki yeni nesil ebeveynler bu konuda daha dikkatli. Kapıyı çalarak giriyorlar ya da mesaj gönderip müsait olup olmadıklarını soruyorlar.

Uzun lafın kısası bazen alanıma bu kadar müdahale edilmesi beni bunaltıyor ve yalnız kalmak istiyorum. Onun dışında günlük işlerin bu kadar çok olması da beni yoruyor. Bunu aşmak için de geçtiğimiz günlerde yürüyüşe çıktım ve çok iyi hissettim. Hiç kimsenin olmadığı yerlere gidip oturuyorum ve kendimle zaman geçiriyorum. Telefonumu sessize alıyorum ve derin düşüncelere dalıyorum. Hayatım hakkında, verdiğim kararlar hakkında, düzeltmem gereken şeyler hakkında düşünecek bol bol zamanım oluyor. Genelde birkaç saat yeterli. Sonrasında kendimi çok daha iyi hissediyorum.

Dün de böyle bir yürüyüş yaptım. Bir dondurma aldım ve düşünerek yürüdüm. Yolda fotoğraflar çekmeye çalıştım. Köyün manzarası bence hoş görünüyor. Biraz kalabalık görünüyor değil mi? Evleri neden bu kadar sıkışık yapmışlar bilmiyorum çok fazla yan yana ev var. Karadeniz bölgesinde evler birbirinden çok uzakta. Herkes bahçesinin yanına ev yapmış. Kültürel farklılık olabilir. İkisinin de avantajları ve dezavantajları var.

Gittiğim yer doğayla iç içe bir yerdi. Yeşilliklerin içerisinde temiz havada insan daha rahat düşünebiliyor. Bu yürüyüşü daha sık yapmalıyım, böylece henüz bu içsel sıkıntı gelmeden ondan kurtulabilirim.

Her neyse, okuduğunuz için teşekkür ederim. Biraz garip bir gönderi oldu. Çok farklı şeyler hakkında konuştum. Siz bunaldığınızda neler yapıyorsunuz? Bazı insanlar uyuyor, bazı insanlar da oyun oynamak gibi şeyler tercih ediyor. Belki fikirleriniz bana yardımcı olur. Bir sonraki gönderide görüşmek üzere!