ဘယ်နေ့ လာမှာလဲ

မီးက ခုထိ မလာသေးပေ။ 3 ရက်လို့လည်း ပြောကြ၏။ မဟုတ်ဘူး 5 ရက်ဟုလည်း ကြား၏။ ဟော တပတ်ဟုလည်း ပြေနေကြပြန်၏။ ဘယ်ဟာကို ဘယ်လို ယုံမှတ် ရမည် မသိပေ။ Wifi တွေလည်း ပြန်မရသေးပေ။ Mobile data က သုံးရဖို့ မပြောနဲ့ Phone ဆက်ရင်တောင် ကောင်းကောင်း ပြောမရ၊ မကြားရနဲ့။ ဒါတောင် အခေါက်ခေါက် အခါခါ ခေါ်မှပဲ ရ၏။ တချို့ Wifi တွေတော့ သုံးရနေသည် ပြော၏။ MPT, Mytel တို့ဟု ဆို၏။ Wifi မရတာထက် လျှပ်စစ်မီး မရတာက ပိုဆိုး၏။

Internet သုံးမရတော့ ဘယ်နေရာတွေ ဘာဖြစ်သည်ကို မသိရပေ။ ကမ္ဘာကြီးနဲ့ အဆက်အသွယ် ပြတ်နေသလို ခံစားရ၏။ ငလျင် နောက်ဆက်တွဲ ဘာ သတင်းမှ မသိရသေးပေ။ ပိုစ့်လည်း မတင်ဖြစ် မတင်ရသေးပေ။ Internet က ကောင်းကောင်းသုံး မရနေဘူးကိုး။ အိမ်နားမှာက Phone လိုင်း မကောင်းပေ။ Phone ‌ပြောဖို့ လမ်းထိပ်ထိ ထွက်နေရ၏။ Mobile data ဆို ပြောမနေနဲ့တော့။ Internet မရတော့ ဘာလုပ်လို့ လုပ်ရမယ်မှန်းကို မသိပေ။

လျှပ်စစ်မီး မရတော့ လုပ်ငန်းအများစု လည်ပတ်ရခက်သွား၏။ တချို့ လုပ်ငန်းတွေ ခဏတဖြုတ် ပိတ်သိမ်းထားရလေ၏။ အနားရတာပေါ့ဟု ပြောရအောင်ကလည်း အခက်သား။ မနားချင်ဘဲ နားနေရသည် မဟုတ်လား။ လျှပ်စစ်မီး မရှိရင် ဘာမှ လုပ်မရပေ။ ဆိုလာ ဆင်ထားသူများ၊ မီးစက်ရှိသူများကတော့ တခြားသူတွေထက် အဆင်ပြေနေသေးသည်ဟု ဆိုလို့ရမည်။ တချို့ တွေကတော့ တခြားသူများလည်း အဆင်ပြေအောင် Phone အား၊ Power bank များ အားသွင်းလို့ရအောင် စေတနာနဲ့ လုပ်ပေးကြသည်ကို တွေ့ရ၏။ ချစ်စရာ ကောင်းသည့် စိတ်ရင်းလေးပင်။

ကျနော်တောင် သူငယ်ချင်းနား Phone အား သွားပြီး သွင်းနေရ၏။ သူက ဆိုလာနဲ့ဆိုတော့ တော်သေးတယ်ဟု ပြောလို့ရ၏။ မီးစက်နဲ့ဆို အားနာဖို့ ကောင်း၏။ Internet မရပေမယ့် သူငယ်ချင်းနား ရောက်သည့်အခါမျိုးမှာတော့ တချို့ အကြောင်းတွေ သိရ၏။ 1990 ကာလတွေကို ပြန်ရောက်သွားသည့် အလားပင်။

နဂိုကမှ ကျောမွဲ နိုင်ငံပါဆိုမှ ခုလိုတွေ ဖြစ်လိုက်တော့ ဘယ်လိုများ ပြန်လည်လို့ ထူထူထောင်ထောင် ဖြစ်နိုင်ပါမည်နည်း။ ကယ်ဆယ်ရေး လုပ်ဖို့ မပြောနဲ့ အပျက်အစီး ဆုံးရှုံးမှု အနေအထားကိုတောင် ကောင်းကောင်း မသိရှိရသေးပေ။ Internet မရတော့ သတင်းတွေ မသိရ။ သတင်း မသိရတော့ ဝမ်းနည်းကြေကွဲ စရာတွေ မကြားမမြင်ရတော့ တမျိုးတော့လည်း ခံသာပါသေး၏။ ကိုယ့်မှာက မြင်မိရင် မခံစားနိုင်လောက်ပေ။ ကိုယ်ချင်းစာမိရုံမှတပါး အကူအညီလည်း မပေးနိုင်ပေ။ အခြေအနေဆိုးတွေကနေ အမြန်ဆုံး ကျော်ဖြတ် နိုင်ပါစေလို့သာ ဆုတောင်း နေမိ၏။