Herkese merhabaaa!!!

Umarım iyisinizdir ya da iyi olmaya çalışıyorsunuzdur. Ben iyi sayılırım. Yani en azından çalışıyorum. Sizinle biraz dertleşmek istedim ne yaptığımı göstermekten ya da faydalı bir websitesi paylaşmaktan ziyade. Dün benim için çok zor bir şeyi kabullendim.

Ben çocukluk arkadaşımla bağlarımın kesildiğini sesli bir şekilde, biriyle konuşarak kabullendim... Bu benim için oldukça üzücüydü bir durumdu tahmin edersiniz ki. Sonuçta 10 yıldan fazla bir zaman aralığından bahsetmek mümkün.

Peki bu kararı nasıl verebildim? İletişimde kalmayı çabalamaktan bahsediyorum, bu çabayı neden ve nasıl bıraktım? Çok uzun zamandır benim hissettiğim bir zorlama durumu vardı. Sanki onu kendimle zorla konuşturuyormuşum gibi ki verdiği üstün körü cevaplar da bana bunu hissettirdi.

Onun bunca yıllık dostuluğuna, yardımlarına (hediye ve manevi) ve akıl hocalığına minnettarım. Kesinlikle bunlar karşılığı verilecek şeyler değiller. Sadece artık bu arkadaşlığın ömrü doldu sanırım. Değişimin değiştiremeyeceği tek şey değişimin kendisidir. Ne ben artık eski Beril'im ne de o eski dostum.

Aslında konuşmak ve de değiştirmek istediğim çok şey var. Mesela daha en başında fotoğraf köşem. Onu tamamen söküp yeni fotoğraflar asmam gerekecek ya da şimdilik tamamen ortadan kaldırmalıyım onu. Ne yapsam bilmiyorum. Dün akşam başka bir arkadaşımla bunu konuşurken kendimi çok ağırlaşmış hissettim.

Şimdilerde fark ediyorum da aslında bu ister istemez uzun zaman önce gerçekleşmiş. Bana kırıldığını söylediği zamanda. Sebebi de göndermediği bir mesaja cevap beklemesiydi. Bütün mesaj geçmişimize, mesajları silmem 2018'den kalma mesajlarım bile bulunur, teker teker baktım bütün platformlardan fakat bahsettiği mesajı hiçbir şekilde bulamadım...

Tahmin ediyorumki benim kalbimde bu noktadan sonra ipler koptu.

Sizi de bunlarla çok sıkmak istemem fakat kalbimdeki bu garip ağırlık ve hafiflik geçmek bilmiyor aylardır. Kalbimin aylardır bildiğini beynim yeni anladı ve kalbimin bir tarafı hafiflemişken şimdi diğer tarafı ağırlaştı. Bunu kafamdan çıkarıp da rahat nefes alamıyorum. Belki ilerleyen süreçte daha iyi olurum.

Umarım iyi olmaya çalışabilirim. Şu sıralar verimli de çalışıyorum aslında fakat ne olacağı belli olmaz, değil mi? Umarım daha iyi hiseederek yarın görüşürüz. Kendinize dikkat edin, sağlık ve sevgiyle kalın ve lütfen unutmayın ki;

Bu dünyada sizden başka bir tane daha yok.

Hello everyone!!!

I hope you are well or are trying to be well. I'm doing fine. Well, at least I'm trying. I wanted to chat with you rather than show you what I'm doing or share a useful website. Yesterday, I had to accept something very difficult for me.

I accepted that I cut ties with my childhood friend out loud, by talking to someone. This was a very sad situation for me, as you can imagine. After all, it is possible to talk about more than 10 years.

So, how could I make this decision? I'm talking about trying to stay in touch, why and how did I stop this endeavour? For a very long time, there was a forcing situation that I felt. It was as if I was forcing her to talk to me, and the cursory answers she gave made me feel this.

I am grateful for all these years of her friendship, help (gift and emotional) and mentoring. I am grateful for all these years of his friendship, help (gift and moral) and mentoring. Certainly, these are not things that can be repaid. It's just that I think this friendship is over. The only thing that cannot change is change itself. I am no longer the old Beril, nor is she my old friend.

There are many things I want to talk about and change. For example, my photo corner at the very beginning. I will have to disassemble it and hang new photos entirely, or I have to get rid of it completely for now. I don't know what to do. Yesterday evening, when I was talking about this with another friend, I felt very heavy.

I realise now that it happened a long time ago, inevitably. When she told me she was hurt. The reason was that she was waiting for a reply to a message she did not send. I have all our message history, I do not delete messages, I even have messages from 2018, I looked at all platforms one by one, but I could not find the message she mentioned in any way...

I guess that the strings broke after this point in my heart.

I don't want to bore you too much with these, but this strange weight and lightness in my heart has not passed for months. My brain has just realised what my heart has known for months, and while one side of my heart has become lighter, now the other side has become heavier. I can't get it out of my head and breathe comfortably. Maybe I will get better in the future.

I hope I can try to be good. I'm actually working efficiently right now, but you never know, right? I hope I'll see you tomorrow, feeling better. Take care of yourself, stay with health and love and please remember that;

You are the only one of you.