Meeting in Mława – sushi and evening in the park

Yesterday I finally had the opportunity to meet my best friend in Mława, the same one I always call my "book soul mate". I don't know if it's a matter of years of familiarity or the fact that we are both complete booksellers, but each such meeting is like opening a favorite novel – you immediately return to a familiar world in which everything is playing. We went out for sushi because we wanted something good and a little bit of a laugh. We chose him Sushi because we were both convinced that we would eat there on the spot and have a quiet conversation at the table. What was our surprise when it turned out that there was no room inside, only a takeaway. It got weird for a while because we were imagining a different scenario, but we quickly laughed it off. We ordered a huge set of rollers, packed them into the car and made a feast in the car. It was a bit cramped, the soy sauce barely fit in the beverage holder, and the sesame seeds were spilling over the seats, but that's what gave everything the vibe. I can't remember the last time ordinary sushi tasted so good – maybe because the whole situation was completely unplanned and therefore genuinely funny.

Wczoraj miałam wreszcie okazję spotkać się z moją najlepszą przyjaciółką w Mławie, tą samą, którą zawsze nazywam „książkową bratnią duszą”. Nie wiem czy to kwestia lat znajomości, czy tego że obie jesteśmy kompletnymi książkarami, ale każde takie spotkanie to jak otworzenie ulubionej powieści – od razu wraca się do znajomego świata, w którym wszystko gra. Umówiłyśmy się na sushi, bo miałyśmy ochotę na coś dobrego i trochę śmiechu. Wybrałyśmy Go Sushi, bo obie byłyśmy przekonane, że zjemy tam na miejscu i spokojnie pogadamy przy stoliku. Jakie było nasze zdziwienie kiedy okazało się, że w środku nie ma sali tylko odbiór na wynos. Na chwilę zrobiło się dziwnie, bo wyobrażałyśmy sobie inny scenariusz, ale szybko się z tego śmiałyśmy. Zamówiłyśmy ogromny zestaw rolek, zapakowałyśmy je do samochodu i zrobiłyśmy sobie ucztę w aucie. Było trochę ciasno, sos sojowy ledwo się mieścił w uchwycie na napoje, a sezam sypał się po siedzeniach, ale to właśnie nadało wszystkiemu klimatu. Nie pamiętam, kiedy ostatnio zwykłe sushi smakowało tak dobrze – może dlatego, że cała sytuacja była kompletnie nieplanowana i przez to autentycznie zabawna.

After we had eaten and put down our chopsticks, we both decided we didn't want to end the evening in the car. So we went to the park, which in Mława can be really beautiful at sunset. We walked down the alleys, looked around, and talked, as we always do, about books. She talked about her latest conquest, and I shared my impressions after the last reading, which completely absorbed me. People passed us, someone passed by on a bicycle, children were still running around the playground, and we could discuss why the author killed the hero, as if the fate of the world depended on it. We already have it – others gossip about work or neighbors, and we are experiencing the fate of literary figures. We stopped at the monument, looked at the flag and flowers for a moment in silence, and then burst out laughing again, because one of us began to imitate the hero from the book, whom we both sincerely hate. These are the little things that make an evening unforgettable.

Kiedy już się najadłyśmy i odłożyłyśmy pałeczki, obie stwierdziłyśmy, że nie chcemy kończyć wieczoru w samochodzie. Poszłyśmy więc do parku, który w Mławie potrafi być naprawdę piękny o zachodzie słońca. Szłyśmy alejkami, rozglądałyśmy się wokół i rozmawiałyśmy, jak zawsze o książkach. Ona opowiadała o swojej najnowszej zdobyczy, a ja dzieliłam się wrażeniami po ostatniej lekturze, która mnie kompletnie pochłonęła. Ludzie mijali nas, ktoś przejechał na rowerze, dzieci jeszcze biegały po placu zabaw, a my potrafiłyśmy dyskutować o tym, dlaczego autor uśmiercił bohatera, jakby od tego zależały losy świata. Tak już mamy – inni plotkują o pracy albo sąsiadach, a my przeżywamy losy postaci literackich. Zatrzymałyśmy się przy pomniku, chwilę w ciszy popatrzyłyśmy na flagę i kwiaty, a potem znów wybuchłyśmy śmiechem, bo jedna z nas zaczęła imitować bohatera z książki, którego obie serdecznie nie znosimy. To są te drobne rzeczy, które sprawiają że wieczór staje się niezapomniany.

In the end, we sat down on the bench and let the conversation take a more personal turn. We talked about the last few weeks, about family matters, about our plans for the future. Sometimes such a simple conversation can be more important than the most beautiful book, because it reminds us that we have people in our lives who understand us without unnecessary words. When I got back to the car, I had the impression that the evening was perfect in its simplicity – sushi eaten in the car, a long walk, some jokes, some serious topics and the feeling that friendship really can be the greatest treasure. Next time something will probably go wrong again, maybe we will improvise again, but I know that it is from such situations that the best memories are born.

Na koniec usiadłyśmy jeszcze na ławce i pozwoliłyśmy, by rozmowa zeszła na bardziej osobiste tory. Mówiłyśmy o tym, jak minęły nam ostatnie tygodnie, o sprawach rodzinnych, o planach na przyszłość. Czasem taka zwyczajna pogawędka potrafi być ważniejsza niż wszystko inne, bo przypomina, że mamy w życiu ludzi, którzy nas rozumieją bez zbędnych słów. Gdy wracałam już do samochodu, miałam wrażenie, że ten wieczór był idealny w swojej prostocie – sushi zjedzone w aucie, długi spacer, trochę żartów, trochę poważnych tematów i to poczucie, że przyjaźń naprawdę potrafi być największym skarbem. Następnym razem pewnie znów coś pójdzie nie tak, może znowu będziemy improwizować, ale wiem że właśnie z takich sytuacji rodzą się najlepsze wspomnienia.